Wbrew pozorom twórczość nie jest zarezerwowana wyłącznie dla tych, którzy posiadają tzw. iskrę bożą, ale jest dostępna wszystkim ludziom mającym potrzebę sterowania własnym życiem. W wieku senioralnym podejmowanie postaw twórczych jest szczególnie ważne i potrzebne, i staje się lekiem na samotność, szczególną formą terapii, dialogiem z innymi, umożliwia dostrzeżenie i zachwyt tym, co robimy. I wreszcie: pomaga łatwiej i lepiej żyć. Bardzo wiele osób starszych dopiero na tym etapie życia podejmuje twórcze działania. Ludzie zaczynają malować, śpiewać, pisać wiersze. Czyli to, co było uśpione, budzi się, kiedy znajdzie odpowiedni klimat – placówkę, ofertę, środowisko, w którym może rozkwitnąć. Ludziom trzeba stworzyć warunki, żeby uwierzyli, spróbowali. I okazuje się, że mogą i potrafią. Nie każdy może być twórczy, pod warunkiem, że będzie chciał. I wtedy to życie naprawdę zaczyna być piękne: mniej boli, lepiej działa farmakologia, lepiej działa rehabilitacja, ma się przyjaciół… Dzięki „Pogodnej Jesieni” tak rozkwitło wielu. Seniorki wzięły udział w konkursie plastycznym i literackim. W konkursie plastycznym jury wyróżniło prace Pani Ireny Jesmanowicz „Zachód Słońca”, Pani Doroty Nowakowskiej „Stół obfitości” oraz pracę Pani Danuty Tuliszki „Ostatni dom pod strzechą”. W konkursie literackim wyróżnione zostały wiersze Pani Alicji Kańduły : „Do końca życia żyć”, „Gdy pierwsza gwiazda na niebie”, „Nasz Dom Pogodna Jesień” oraz opowiadanie  „Jest  taki dzień bardzo ciepły choć grudniowy…”  Pani Ireny Krawiec.

Alicja Króliczak